Hans Fallada

Na de Tweede Wereldoorlog werkte Fallada voor “Duitslands geestelijke herbewapening”. Hij hield zijn landgenoten voor dat zij moesten opbouwen, zich niet overgeven aan utopieën, aanpakken wat hun voor de handen kwam en wat vreugde gaf aan de mensen, die door de oorlog waren ontmoedigd en wat de gemeenschap ten nutte is.
Pas na zijn dood verschenen ''Der Alpdruck'' (1947), ''Jeder stirbt für sich allein'' (1947) en ''Der Trinker'' (1950). ''Jeder stirbt für sich allein'' verscheen in 1949 in het Nederlands als ''Ieder sterft in eenzaamheid'', in 1960 als ''De führer heeft mijn zoon vermoord'' en in 2010 als ''Alleen in Berlijn''. Later volgden nog ''De drinker'' (2012) en ''In mijn vreemde land'' (2013).
Fallada had een moeilijk en turbulent privéleven. Hij is verslaafd geweest aan alcohol en morfine, en verbleef enkele malen in gevangenissen en inrichtingen. Ook wordt hem door sommige critici, tot op de huidige dag, verweten, dat hij onvoldoende kritisch was ten opzichte van het Nationaalsocialisme vóór, en het Sovjet-communisme na 1945. Door Wikipedia aangeleverd
-
1
-
2
-
3
-
4
-
5
-
6
-
7
-
8
-
9
-
10
-
11
-
12
-
13
-
14
-
15
-
16
-
17
-
18
-
19
-
20