Halldór Kiljan Laxness

Halldór Kiljan Laxness (właśc. Halldór Guðjónsson; ur. 23 kwietnia 1902 w Reykjavíku, zm. 8 lutego 1998 w Gljúfrasteinn koło Mosfellsbær na zach. wybrzeżu Islandii) – pisarz islandzki, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1955.

Chociaż urodził się w stolicy Islandii Reykjavíku, to wychował się na farmie Laxness, od której wziął swój pseudonim artystyczny. W 1919 rozpoczął podróż po Europie (Skandynawia, Niemcy), przeszedł na katolicyzm i osiadł w klasztorze w Luksemburgu. Rozczarowany ascetycznym życiem, zwrócił się ku socjalizmowi. Odwiedził Kanadę, a potem USA, gdzie próbował sił jako scenarzysta w Hollywood. Za wyznawane poglądy komunistyczne groziła mu deportacja, wkrótce sam wyjechał do Niemiec. W 1955 otrzymał literacką Nagrodę Nobla, kilka lat później powrócił do kraju.

Laxness napisał 51 powieści. Był autorem licznych wierszy i artykułów prasowych. Stworzył między innymi: * cykle powieści z życia ludu islandzkiego: ''Salka Valka'', ''Światłość świata'', ''Niezależni'', * trylogię historyczną ''Dzwon Islandii'', * powieść nacjonalistyczno-pacyfistyczną ''Sprzedana wyspa: Powieść satyryczna'' (pierwotnie w isl.: ''Atómstödin'', dosłownie "Stacja/baza atomowa"), * powieść o cechach realizmu magicznego ''Duszpasterstwo koło lodowca'' (isl.: ''Kristnihald undir jökli'', (dosłownie "Chrześcijaństwo u podnóża lodowca"), * dramaty, poezje, eseje. Źródło: Wikipedia